هشام : مش مصدق نفسى يا حبيبتى اننا قاعدين مع بعض
منى: لا صدق
هشام: المكان حلو قوى مش كدة
منى: لا ده خنيق
هشام: دنا اختارته بالذات عشان عارف انك بتحبى الاماكن الكلاسيك
منى: الله يمسيك بالخير ياصلاح
هشام: مين صلاح ده؟
منى: ده حبيبى الاولانى
هشام: وايه اللى فاكرك بيه؟
منى: لا انا دايما فاكراه اصل قصتنا كانت فظيعة
هشام: وايه اللى خلاكى تسبيه يا حبيبتى؟
منى: ولا حاجة اصل كانت شخصيته قويه وانا مش بحب الراجل اللى عنده شخصية
هشام: عشان كدة بتحبنى ياروحى
منى: طبعا يا حياتى هو انا عرفت معنى الحب غير معاك
هشام: ياسلام عالكلام الجميل
منى: الله يمسيك بالخير يا طارق
هشام : لاحول ولا قوة الا بالله مين طارق ده؟
منى : ده حبيبى وانا فى اعدادى
هشام: ولسة فاكراه؟
منى: طبعا وطارق يتنسى ازاى دى كان بيموت فى كلامى الحلو
هشام: كل الناس لازم يموتوا فيكى ياروحى
منى: مش هنطلب حاجة
هشام : جرسون ممكن نطلب
الجرسون : تحت امرك يا فندم؟
هشام: انا هجيب مانجة وانتى يا حبيبتى تطلبى ايه؟
منى: انا هاخد فراولة على استفندى
هشام: ايه الطلب العجيب ده؟
منى: اصلى بيفكرنى بمعتز
هشام: دا لازم حبيبك وانتى بتلمى المحصول
منى : اشمعنا يعنى؟
هشام : عشان اليوستفندى وكدا
منى: ههههههههه يخرب عقلك ونتا عارف عنى كل حاجة
هشام : ما تسبينا من الناس دى وتعالى نفكر فى بعضنا بقى
منى: انت اللى فى القلب يا شوشو
هشام قرب الكرسى من منى ومسك بايدها واخد يتبادلان الحديث واثتاء غفلة من الجميع يطبع قبلة على جبينها فهمست منى وقالت الله يمسيك بالخير يا عبد الخالق
هب هشام من مقعده اثناء اقتراب الجرسون بالمشروب ويحمل كوب الفراولة باليوستفندى ويقلبه على دماغها ويقولها الله يخرب بيتك على بيت ابو معتز وعلى ابو صلاح وعلى ابو طارق وعلى ابو عبد الخالق ويخرج مسرعا من الكافيه
تنظر منى الى الجرسون وتضحك فى رومانسية وتقول له بموت فى العصبية
الله يمسيك بالخير يا علاء